درباره
انتشار “پیرمرد و دریا” در پایان کار هنری ارنست همینگوی، شهرت خود را به عنوان یک نویسنده ثابت کرد. این زمانی بود که منتقدان فکر میکردند که همینگوی قدرتهای خلاقانه خود را از دست داده است.
آنها رمان پیشین او را که در امتداد رودخانه به سمت درختها نام داشت در ذهن خود به عنوان اثری بسیار قوی قرار داده بودند. رمان هیمینگوی جایزه پولیتزر ۱۹۵۳ را به دست آورد و به او کمک کرد تا در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل ادبیات را به دست آورد. در حدود پانزده سال، این کار تأیید و توجه گسترده ای داشت، هرچند که آنها متضرر شد. در اواخر دهه ۱۹۶۰، منتقدان یک بازنگری را آغاز کردند. در سالهای بعد، فقط چند مقاله از این رمان نوشته شد.
پیرمرد و دریا در سطوح مختلف تم، تصویر و نماد کار میکند و با داستانهای مابی دیک هرمان ملویل (۱۸۵۱) و ساموئل تیلور کالیرج “The Lime of the Mariner of the Ancients” (1798) مقایسه میشود؛ داستانهای بزرگی که از ماجراجوییهای دریایی و آزمایش استقامت انسان است.
این داستان یک جهان را نشان میدهد که در آن قهرمان و روحانی بودن در آن باهم آمیخته میشوند. همینگوی ادعا کرد که داستان درباره یک ماهیگیر واقعی، دریا واقعی و یک ماهی واقعی میباشد.
با این حال، هیچ سؤالی وجود ندارد که تلاش در واقع گرایی، ابعاد تشبیهی و نمادین داستان را پنهان نمیکند. سبک نازک و نحیف داستان، توجه خوانندگان را به نمایشنامه بیانتها عاری از مرجع معاصر را متمرکز میکند، اما جهان مدرن زمینهای برای مبارزه قهرمانانه یک مرد با طبیعت است. در یک سطح، داستان شهادت قهرمانانه برای استقامت و شجاعت آن شخص است.
این تفسیر بر مبنای خواندن متن است و بدون شناخت بسیاری از فاکتورهای دیگر این داستان میباشد. پیرمرد تلاشهای شدید و فوق العادهای را علیه مارلین (ماهی بسیار بزرگ و قدرتمند) میکند. مارلین نیروی مخرب یا بدخیم طبیعت نیست. استقامت پیرمرد و شاید هوشش ثابت می کند که از ماهی بهتر است. این مرد ماهی را فتح میکند، اما در نهایت، ماهی را به کوسهها میبازد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.