درباره کتاب اقتصاد ایران در دوران تعدیل ساختاری
موضوع این کتاب، عمدتاً ناظر به برنامه‌های سنتی تعدیل ساختاری است که با مشابهت‌های بسیارو تفاوت‌های اندک طی دهه‌های 1980 و 1990 در اکثر کشورهای در حال توسعه به اجرا در آمد و نتایج اجرایی آن، بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول را در سال‌های پایانی 1990 وادار به تجدیدنظرهای جدی در اصول اولیه ارائه شده برای این برنامه‌ها کرد. اصولی که هنوز منابع ترجمه‌ای موجود و حامیان سیاست‌های مزبور شدیداً بر آن اصرار می‌ورزند.
کامل‌ترین لیست از سیاست‌های اجرایی برنامه‌ی تعدیل ساختاری توسط پروفسور آنیمود نیجریایی تهیه شده است. وی این سیاست‌ها را به شرح زیر برشمرده است:
– اخراج کارگران به نام تعدیل نیروی انسانی بدون پیش‌بینی مشاغل جایگزین برای ایشان و اغلب بدون پرداخت مزایای مربوط
– کاهش عظیم، کلی و دیرپای ارزش پول ملی که در بسیاری از موارد به میزان بیش از ۲۰۰ درصد در عرض یک سال نسبت به دلار آمریکا پیش رفته است
– فعال کردن صرافی‌ها به منظور عمل کردن نظام آزاد ارزی
– آزادسازی تجاری به‌ویژه از بین بردن کلیه‌ی کنترل‌هایی که بر واردات اعمال می‌شده است
– حرکت به سمت نرخ‌های بالای بهره به منظور دستیابی به نرخ بهره‌ی واقعی مثبت
– خصوصی سازی که در عمل عبارت از فروش بنگاه‌های متعلق به بخش عمومی است
– بازپرداخت سریع بدهی‌های خارجی از طریق نسبت‌های بالای خدمات بدهی خارجی که اغلب متجاوز از ۴۰ درصد عایدات مربوط به صادرات
– قطع مؤثر بودجه‌ها و اعمال سیاست شدید انقباضی در مورد اعتبارات همه‌ی فعالیت‌ها و همه‌ی بخش‌ها
– حذف سوبسیدهای مربوط به کالاها و خدمات و حذف کمک‌های دولت به بخش‌هایی مانند آموزش و پرورش، کشاورزی و بهداشت و درمان
– تقلیل نقش دولت در اقتصاد و مساعدکردن زمینه ها برای بخش خصوصی
– مساعدت‌های کلی در زمینه‌ی صادرات به‌ویژه در زمینه‌ی مواد خام، تولیدات اولیه و صادرات سنتی
– اصلاحات نهادی مورد نیاز برنامه تعدیل مانند بازنگری در نظام مالیاتی و تعرفه ها.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.